Do palenia najlepsze jest drewno liściaste – z akacji, brzozy, dębu, grabu, wiązu, klonu czy jesionu, ponieważ spala się ono długo i równomiernie, o ile jest dobrze wysuszone. Drewno iglaste – sosna, świerk, modrzew i jodła – ma wyższą kaloryczność niż drewno liściaste, ale nie zaleca się palenia nim w kominkach. Spala się bowiem szybko, a podczas tego procesu zawarta w nim żywica brudzi szybę i zanieczyszcza komin. Powstające sadze mogą też stanowić zagrożenie pożarowe i trzeba je regularnie usuwać.

Najlepsze do palenia

Do palenia najlepsze jest drewno liściaste – z akacji, brzozy, dębu, grabu, wiązu, klonu czy jesionu, ponieważ spala się ono długo i równomiernie, o ile jest dobrze wysuszone. Drewno iglaste – sosna, świerk, modrzew i jodła – ma wyższą kaloryczność niż drewno liściaste, ale nie zaleca się palenia nim w kominkach. Spala się bowiem szybko, a podczas tego procesu zawarta w nim żywica brudzi szybę i zanieczyszcza komin. Powstające sadze mogą też stanowić zagrożenie pożarowe i trzeba je regularnie usuwać.

Oprócz właściwego doboru drewna ważna jest też jego wilgotność. Drewno po ścięciu może mieć nawet 70% zawartości wody. Aby nie dymiło się podczas palenia i dawało dużo ciepła, wskaźnik ten powinien wynosić 15-25%. Tak wysuszone drewno przygotować trzeba przynajmniej z rocznym, a najlepiej 18-miesięcznym wyprzedzeniem.

Suszenie i przechowywanie

Drewno należy składować – w zależności od rodzaju – co najmniej 1-2 lata. Miejsce do tego przeznaczone powinno być zadaszone, pozbawione wilgoci i zapewniające odpowiedni przewiew, a drewno ułożone luźno i odizolowane od podłoża. Zapobiega to jego gniciu i zapewnia lepszą wentylację, a tym samym szybsze schnięcie.

Funkcję drewutni mogą pełnić wiata, szopa o ażurowej konstrukcji albo wnęka przy ścianie. Za stosem drewna należy pozostawić szczelinę wentylacyjną o szerokości 5-10 cm.

Drewno można ułożyć też w wolno stojący stos przypominający stóg (układany zgodnie z zasadą „wewnątrz wyżej”). Poszczególne szczapy i ich warstwy muszą wtedy delikatnie opadać w stronę skraju składu. Dzięki temu zapewni się odpowiednią cyrkulację powietrza, a w środku nie będzie gromadzić się woda. Jeśli drewno ułożymy w stożek można przykryć sam jego czubek.

Drewno przed kominkiem. Powinno zmieścić się go tam tyle, aby wystarczyło na cały dzień palenia. Przez ten czas drewno się ogrzeje i osuszy.

Można je przechowywać w specjalnych stojakach wykonanych z kutej lub nierdzewnej stali albo w koszach z uchwytem, przeznaczonych do przenoszenia drewna. Wygodne rozwiązanie stanowią wózko-stojaki do drewna kominkowego. Przystosowane są do przewozu drewna, a ich estetyczny wygląd sprawia, że śmiało można postawić je w salonie.